توقف اخراج مهاجران افغان از پاکستان؛ تصمیم پایدار یا راه‌حلی موقت؟

حامیه نادری

طرز پرس

26 جدی 1403

austria-migration-ten-commandments.jpg

سفارت طالبان در اسلام‌آباد اعلام کرد که پاکستان از تاریخ ۱۵ جنوری ۲۰۲۵، روند اخراج اجباری مهاجران افغان را متوقف کرده است. به نظر می‌رسد این تصمیم پس از گفتگوهای فشرده میان سفارت طالبان، مقامات پاکستانی و دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اتخاذ شده باشد.

سردار احمد شکیب، سفیر طالبان در پاکستان، پس از دیدار با فیلیپا کندلر، رئیس دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، بیانیه‌ای منتشر کرد و از این تصمیم خبر داد. وی اعلام کرد که این تصمیم شامل تمامی مهاجران افغان، اعم از دارندگان مدارک قانونی مانند کارت‌های پی‌او‌آر (POR) و ای‌سی‌سی (ACC) و همچنین افرادی که این مدارک را ندارند، خواهد بود.

این اقدام در واکنش به موج گسترده بازداشت و اخراج مهاجران افغان در هفته‌های اخیر انجام شده است. در دو هفته گذشته، پلیس پاکستان حتی برخی از مهاجران دارای مدارک معتبر را نیز بازداشت کرده بودند. برخی منابع در گفتگو با طرز پرس تأیید کرده‌اند که شماری از افراد در ازای پرداخت رشوه از سوی پلیس آزاد شده‌اند. این گزارش‌ها موجب شد که رفتار تبعیض‌آمیز پاکستان با مهاجران افغان با انتقادات شدید از سوی نهادهای بین‌المللی و مدافع حقوق بشر مواجه شود.

سفارت طالبان در اسلام‌آباد از این تصمیم استقبال کرده و آن را گامی مثبت توصیف کرده است. با این حال، سفارت از دولت پاکستان خواسته است که رفتار نامناسب پلیس با مهاجران افغان، از جمله بازداشت‌های غیرقانونی، را بررسی کرده و متوقف کند.

با وجود اینکه توقف روند اخراج اجباری مهاجران افغان می‌تواند فرصتی برای بهبود وضعیت این افراد باشد، اما ناظران ابراز نگرانی می‌کنند که این تصمیم ممکن است موقتی باشد و در آینده نقض شود. در همین حال، سازمان‌های مدافع حقوق بشر تأکید دارند که نهادهای بین‌المللی باید به صورت مداوم رفتار مقامات پاکستانی را تحت نظارت قرار دهند و برای تضمین حقوق مهاجران افغان تلاش کنند.

پاکستان اکنون متعهد شده است که اخراج اجباری مهاجران را متوقف کرده و حقوق این افراد را، صرف نظر از وضعیت مدارک اقامت‌شان، رعایت کند. این تصمیم در شرایطی اتخاذ شده که بسیاری از مهاجران افغان به دلیل وضعیت ناامن در کشورشان، به پاکستان پناه آورده‌اند. شمار زیادی از این افراد همچنان در انتظار دریافت اقامت یا انتقال به کشورهای ثالث هستند.