شهرداری کابل به تازگی اقداماتی را در راستای محدودیت فعالیت‌های دست‌فروشان در خیابان‌های شهر به‌منظور ایجاد نظم شهری انجام داده اند. این اقدامات، به‌ویژه بر روی دست‌فروشان در نقاط مختلف شهر تأثیرات منفی به همراه داشته و نگرانی‌های جدی را برای آنان ایجاد کرده است.
در حال حاضر، دست‌فروشان در کابل به عنوان یکی از قشرهای آسیب‌پذیر جامعه، با چالش‌های جدی اقتصادی مواجه هستند. بسیاری از این افراد به فروش کالاهایی کوچک و ارزان‌قیمت در نواحی مختلف شهر، از جمله اول، ششم و یازدهم، مشغول‌اند و درآمد روزانه‌شان برای تأمین نیازهای اولیه‌ی زندگی بسیار محدود است. در شرایطی که بازار کار رسمی به‌خاطر بحران‌های اقتصادی و بیکاری در افغانستان روز به روز کاهش می‌یابد، دست‌فروشی به یکی از منابع اصلی درآمد این افراد تبدیل شده است.
سعید، یکی از دست‌فروشان در ناحیه اول کابل، می‌گوید که اقدام شهرداری برای جلوگیری از فعالیت آن‌ها در کنار جاده‌ها، به دلیل نبود فرصت‌های شغلی دیگر، فشار بیشتری بر روی آنان وارد می‌کند. او می‌گوید: "در این وضعیت اقتصادی، من مجبورم هر روز در کنار خیابان کار کنم. اگر شهرداری اجازه ندهد، نمی‌دانم چه کار کنم." به گفته‌ی او، این محدودیت‌ها فشار بیشتری بر روی خانواده‌ها وارد می‌کند.
از سوی‌هم ندا، که یک خانم دست‌فروش در ناحیه ششم شهر کابل است، از برخوردهای نامناسب مسئوولان شهرداری شکایت دارد. او می‌گوید: "هر بار که می‌خواهیم اجناس‌مان را بفروشیم، مسئولان می‌آیند و ما را مجبور می‌کنند که کارمان را متوقف کنیم. ما به‌دنبال نان حلال هستیم و نمی‌خواهیم با کسی درگیر شویم." ندا تأکید می‌کند که نیاز به یک مکان مناسب برای فروش کالاهایش دارد تا بتواند به فعالیت خود ادامه دهد. این دست‌فروشان به عنوان افرادی که روزانه برای تأمین نان خود و خانواده‌های‌شان تلاش می‌کنند، از سرکوب شدن و بی‌توجهی به وضعیت خود احساس ناامیدی می‌کنند.
جمیل باشنده‌ی دیگری کابل است که در ناحیه‌ی یازده‌ی این شهر با فروش کفش‌های دست‌ساز خود روزگار خانواده‌ی شش‌نفری‌اش را می‌گذراند، از عدم وجود مکان‌های مناسب برای دست‌فروشان شکایت دارد. او می‌گوید، محلات جدیدی که شهرداری برای‌شان مشخص کرده، بسیار دور از بازار است. مردم به آنجا نمی‌آیند و ما نمی‌توانیم اجناس خود را بفروشیم."
در حالی که شهرداری کابل ادعا می‌کند که اقداماتش برای بهبود نظم شهری و جلوگیری از ترافیک انجام می‌شود، واقعیت این است که بسیاری از دست‌فروشان در حال حاضر به‌دلیل عدم حمایت‌های لازم، با مشکلات عدیده‌ای مواجه‌اند. این دست‌فروشان معتقدند که ایجاد مکان‌های مشخص برای آن‌ها، بدون توجه به نیازها و موقعیت اقتصادی‌شان، تأثیر چندانی نخواهد داشت.
در پی افزایش فشار اقتصادی و بحران‌های اجتماعی، وضعیت دست‌فروشان در کابل به بحرانی جدی تبدیل شده است. بر اساس گزارش‌ها، نزدیک به ۲۴ میلیون افغان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و بسیاری از خانواده‌ها به‌ویژه در فصل زمستان، با چالش‌های جدی در تأمین نیازهای اولیه زندگی مواجه‌اند.
پیش از این، شهرداری کابل اعلام کرده بود که محلات جدیدی برای دست‌فروشان در نظر گرفته شده، اما به‌گفته بسیاری از آن‌ها، این محلات به هیچ‌وجه مناسب نیستند و تنها بر مشکلات اقتصادی آن‌ها می‌افزاید. این دست‌فروشان خواستار توجه بیشتری از سوی مسئولان هستند و تأکید دارند که بدون ایجاد فرصت‌های شغلی و حمایت‌های اجتماعی، وضعیت آن‌ها بهبود نخواهد یافت.
